Galbraith
dalam Noriati A. Rashid et al.(2012)
mentafsirkan teknologi sebagai keupayaan menggunakan pengetahuan sama ada
pengetahuan saintifik atau pengetahuan lain yang tersusun secara sistematik
sehingga mampu mempamerkan amalan yang praktikal dalam melaksanakan sesuatu
tugas sehingga tugas tersebut mencapai kejayaan. Pengetahuan saintifik ialah
himpunan ilmu dan pengetahuan yang telah diuji dan dinyatakan dalam bentik
prinsip am, contohnya daun memerlukan karbon dioksida, air, dan sinaran
matahari dalam proses fotosintesis. Uji kaji membuktikan bahawa daun berperanan
sebagai kilang memproses makanan kepada pokok bergantung pada keselesaannya
menerima air dan sinaran matahari.
Sementara itu, pengetahuan lain pula merujuk
kepada pengetahuan yang belum diuji atau dibuktikan secara saintifik tetapi
telah diterima sebagai pengetahuan berdasarkan pengalaman dan pengamatan
manusia terhadap sesuatu tindakan, misalnya ramuan daun semambu dan air mandian
dipercayai mampu mengubati demam campak. Amalan ini diamalkann daripada satu
generasi ke satu generasi berdasarkan pengalaman dan pengamatan khasiat daun
tersebut menyembuhkan demam campak.
Teknologi bukanlah ilmu pengetahuan
dan alat semata-mata, sebaliknya ia turut menitikberatkan proses, kaedah, dan
idea bagi memastikan penggunaan ilmu atau alat itu mencapai kejayaan. Sebilangan
besar daripada kita beranggapan bahawa sekiranya kita memiliki sebuah komputer
kita sudah berteknologi. Pemilikan sesebuah komputer tanpa pengetahuan menggunakannya
tidak membawa erti apa-apa. Misalnya, peti sejuk tidak berperanan sebagai suatu
perkakas atau alat yang berteknologi apabila ia tidak digunakan untuk
mendinginbekukan makanan. Perkara ini menunjukkan bahawa pemilikan alat
semata-mata tidak bermakna seseorang individu tersebut telah menguasai
teknologi, sebaliknya beliau mestilah memahami dan mengetahui penggunaan alat
tersebut terlebih dahulu dalam menyempurnakan fungsinya untuk mencapai sesuatu
tujuan.
No comments:
Post a Comment